BARTIN GEZİSİ

BARTIN GEZİ REHBERİ

Bartın ırmağının antik çağdaki adı Parthenios'du. Bugünkü adının bu sözcükten geldiği düşünülüyor. İçinden ırmak geçen kentlerimizden. Irmağın kıyısındaki eski mahalle tarihi köprüler ve kiminin yaşı 200 yıla varan evler var. Tarihi eserlerin bir bölümü de çarşının içinde. Çarşı bölgesini yürüyerek dolaşmak en iyisi. Hem dar yollarda trafikle cebelleşilmez hem de tarihi yapılar hakkında görüşülmüş olunur. Modern karayolundan bakıldığında edinilen izlenimler yanıltıcıdır. Kentin ruhu çarşı içinde dolaştıkça hissettiriyor. Amasra Bartın'ın en popüler tatil merkezi. Özellikle iç turizmde çok biliniyor.Amasra yolu Bartın'dan geçiyor.Tarihe çok  meraklı olmayanlar için bile Bartın kent merkezinde bir mola vermek çekici olacaktır.

Halen içinde yaşanılan tarihi evler geçmişe özlemle bakmayı sağlıyor. Çarşı hızla modernleşse de eski esnaf ve zanaatkar ilişkilerinin izleri hissediliyor. Bartın'da bulunan tarihi yapıları biz listeleyelim, siz gönlünüzce gezin.

Halil Bey Camisi ( Yukarı Cami )

1872'de yapılan kubbesiz, dikdörtgen planlı, iki sıralı 45 pencere ile aydınlanan kargir yapı.

İbrahim Paşa Camisi ( Orta Cami )

Yapım yılı bilinmemekle birlikte 150 yıllık bir geçmişe sahip olduğu tahmin edilmekte.

Şadırvan Camisi ( Aşağı Cami )

1903 - 1905 yılları arasında halktan toplanan paralarla yapıldığı söyleniyor.

Aya Nikolas ( BODOSAKİ ) Kilisesi

1319 yılında Bartın'daki Rum Cemaati tarafından yaptırılmış. 1936 yılından itibaren bir süre Elektrik Santrali olarak kullanılan bu tarihi yapı, 1995 yılında restore edilerek kültür evi olarak hizmete açılmış.

Ebu Derda Türbesi 

Hz. Muhammed (S.A.V.) 'in sancaktarı Ebu Derda Hazretlerine ait olduğuna inanılıyor. Günümüzde sadece bir taş lahidi ulaşan ve yanında küçük bir cami ile kavşak suyu çeşmesi ve bir kuyu bulunan türbe. Manevi makam olarak hayli ziyaretçi çekmektedir.

AYDIN - KUŞADASI REHBERİ

AYDIN - KUŞADASI REHBERİ

Akdeniz bitki örtüsünün hemen bütün türlerini bir arada görebilirsiniz. Özellikle kuzey kesiminin bitki örtüsü çok zengindir. Defne ve kestane kuşakları yanında yüksek nem nedeniyle ıhlamur ağaçları da göreceksiniz. Bu özelliği ile Karadeniz'i andıran bitki örtüsü şaşırtıcıdır. Ülkemizde çok az yerde yetişen kartopu ağaçları, Finike ardıcı topluluğu, pırnal meşesi ve dallı servilerin yetiştiği tek yer burasıdır. Bitki örtüsünün zenginliği hayvan türleri için de zenginlik getiriyor.

Milli Park'ta Anadolu parsı, yaban öküzü, yaban domuzu, vaşak, tilki, sansar, çakal, kurt, yabanileşmiş at ve tavşan gibi memeliler ile nesli azalan kartal, atmaca, şahin, akbaba gibi yırtıcı kuş türleri bulunur. Denizi ise balığın pek çok çeşidini sunar.

Milli Park'ta tepelere kadar çıkmayı düşünüyorsanız bunu yöreyi bilen bir rehber eşliğinde denemelisiniz. Ya da Kuşadası'ndaki seyahat acentalarının jeeplerle düzenlediği “Safari Turları'na” katılmalısınız.

KUŞADASI REHBERİ

ULAŞIM

Havaalanı (İzmir Adnan Menderes) 70 km, İzmir 90 km. Selçuk'tan ayrılan 20 km'lik yolla ulaşılıyor. Deniz yoluyla da ulaşım mümkün. İzmir'le her yarım saatte bir otobüs bağlantısı var. Akşam geç saate kalmayın. Kuşadası içi ulaşım: Çevre ile merkez arasında minibüslü ulaşım sağlanıyor. Didim'e Selçuk- Aydın yolunda Ortaklar'dan sapılıyor.

NE ZAMAN GİTMELİ

Ocak 6/12; Şubat 5/12; Mart 6/14; Nisan 12/20; Mayıs 17/25; Haziran 22/32; Temmuz 25/38; Ağustos 25/38; Eylül 20/30; Ekim 16/25; Kasım 12/18; Aralık 8/14

Tarihi eser bakımından zengin olan ilin sahil ilçeleri Kuşadası ve Didim'dir. Deniz için Haziran başından Eylül sonuna kadar mevsim uygundur. Sahil şeridi ile iç kısımlar arasındaki iklim farkını dikkate alınız. Şirince Köyü ve Selçuk pazarı, (Günlük) Yerel pazarda iki saat. Şirince Köyü'nde (İzmir-Selçuk metnine bakınız) gözleme, şarap ve gezi.

Jeep Safari, Davutlar-Milli Park, dağlara doğru tırmanış. Yabanıl doğada gezi. (Bu turlar Kuşadası'ndan olduğu gibi İzmir'den de yapılmaktadır. Turlar için seyahat acentalarına başvurunuz.

KONURALP MÜZESİ VE ÖREN YERİ

KONURALP MÜZESİ

Düzce Akçakoca yolu üzerinde, Akçakoca'dan 25, Düzce'den 12 km uzaklıktaki Konuralp 1978 yılında tarihi SİT alanı ilan edildi. Antik adı Prusias ad Hypium olan Roma yerleşmesinden bugüne kalan en önemli yapı kentin ortasında, Caminin hemen arkasındaki antik tiyatrodur. Tiyatronun basamakları büyük ölçüde sağlam. Osmanlılar döneminde onarım görmüş şehir surları, Akçakoca - Düzce yolu üzerinde seyrederken görülebiliyor. Bizans kilisesi ise 1323 yılında camiye çevrildi, 19. yüzyılda ise onarılırken özgün biçimini yitirdi. Antik yerleşimde görülebilecek diğer kalıntılar arasında Konuralp hamamı, su yolları ve çay üzerindeki üç gözlü köprü bulunmaktadır.

Konuralp'ten ve çevredeki diğer antik yerleşimlerden çıkarılan buluntuların sergilendiği Konuralp Müzesi 1995 Nisan ayında ziyarete açıldı. Kentin Düzce tarafından girişindeki müze 3 katlı. Bahçesinde lahitler ve kitabeler sergileniyor. Müzenin giriş katı ana salon olarak düzenlenmiş ve bu salonda yöredeki uygarlıklardan kalma cam ve madeni eşyalar, sikkeler, toprak kaplar görülebilir. Üsk kat etnografya bölümü ve Osmanlı dönemine ait Türk giysileri, kullanılan araç gereçler, silahlar, halı, kilim ve yazmalar sergileniyor. Alt kat ise taş eserler bölümü ve burada Geç Helenistik ve Roma dönemi heykelleri bulunuyor.

AKÇAKOCA REHBERİ

ULAŞIM

Akçakoca için İstanbul-Ankara otoyolunu kullanabilirsiniz. Otoyolu Düzce ayrımından terk edip eski Ankara-İstanbul yoluna çıkıyor ve Düzce'ye ulaşıyorsunuz. Düzce şehir merkezi girişinde kuzeye Akçakoca yol ayrımı var. Akçakoca yolu asfalt ve yeşillikler arasında 38 km sürüyor. Akçakoca bir balıkçı ilçesi. İskelede ve sahil yolunda balıkçı lokantaları var. Mevsimine göre balık fiyatları değişiyor. Pazarlık yapmayı unutmayın. Kale yolunda, Değirmen ağzı mevkinde Canlı Balık Restauran var. Yeşillikler içindeki bahçesinde oturabilir, alabalık yiyebilirsiniz. Akçakoca'da turizm ve belediye belgeli otellerle, pansiyonlar hizmet veriyor.

GÖCEK

GÖCEK

Muğla- Fethiye yolu üzerinde 120. km'deki Göcek yatçıların gözde yerlerinden birisidir. Yatlar için her türlü servisin verildiği iki marinası vardır. Fazla yapılaşmamış köye yatlar çok uğradıkları için hediyelik eşya ve çeşitli ihtiyaç maddeleri satan dükkanlar göreceksiniz. Birkaç da lokanta bulunuyor. Otel yok, fakat küçük pansiyonlar bulabilirsiniz. Deniz'de çok güzel tekneler, karada küçük bir balıkçı köyü tuhaf bir çelişki gibi dururlar.

Göcek Koyu'nun yanısıra çevrede güzel başka koylar da göreceksiniz. Yedi mil ötede yedi küçük adacıktan oluşan bir adalar gurubuna gitmenizi öneririz. Yaslıcalar denilen bu adaların tek tek adları bile yok. Öyle küçücük adalar ki, birileri çıkıp da ad vermemiş. Hepsine birden Yaslıcalar denilip geçilmiş. Adalarda hiç bir tesis yok. Çamlar, kumsal ve deniz... Bir de siz varsınız. Tabii tekneyle gelenlerin bıratığı çöpleri saymazsak. Adalara Fethiye'den tekne turları da uğruyor. 1,5 saatte ulaşıyor tekneler, genellikle bir saat mola veriyorlar. Büyükçe olanının denize uzanan kumsallı burnunun ucunda küçücük bir havuzcuk oluşuyor. Minik bebekler için özel olarak yapılmış gibi. Burada adalar arasında yüzme macerasını da korkmadan deneyebilirsiniz. En kısa ara hepi topu 12 metre iki adanın arasında. Yarım saat kadar yüzebiliyorsanız dört adayı dolaşabilirsiniz.

GÖCEK REHBERİ

Muğla'dan Fethiye'ye doğru 120 km. yol alınca Göcek Köyü'ne varılıyor. Sahili biraz içerde. Otel yok. Ev-Pansiyonlarda veya kampinglerde konaklanabilir. Birkaç lokanta ve yatçılara hediyelik satan dükkanlar, yatlar için marinalar var.

BODRUM

BODRUM

Görüp yaşamayana, Bodrum'u tanımayana yalan gelebilir ama Cevat Şakir'in dedikleri aynıyla vakidir, inanın. Bodrum ülkemizin adından en çok söz edilen tatil yörelerindendir. Bodrum'u tanıtan Halikarnas Balıkçısı ve onun Bodrum'a sevdalandırdığı aydınlarımızın, Bodrum'u mesken tutup yılın büyük bölümünü ya da tümünü orada geçiren yazar-çizerlerimizin bu ünde büyük payları vardır. Selim İleri'nin, Vedat Türkali'nin ve daha nice yazarımızın romanları, hikayeleri vardır Bodrum'da geçen. Ünü gittikçe artan, ünü arttıkça kalabalığı da artan Bodrum'da bildiğiniz bir şairimize, yazarımıza ya da ressamımıza rastlarsınız mutlaka bir yerlerde.

Adı bir caddeye verilmiş Zeki Müren de Bodrum'un gönüllü sürgünlerindendir. Ama elbette sadece buradan gelmiyor ünü. Bodrum'un engin yürekli süngercileri, denizlere sevdalı kaptanları, balıkçıları, beyaz badanalı evleri, evlerin duvarlarına sarılmış mor çiçekli begonvilleri, içinde olmasa da çevresindeki pırıl pırıl koyları ve hele gündoğumuna doğru uzayıp giden geceleri.

DİKİLİ, ÇANDARLI, ALİAĞA

Dikili İzmir'in en kuzeydeki sahil ilçesi. İzmir'den gelirken Bergama'yı geçince sola, Çanakkale'den gelirken Bergama'dan önce sola dönüp on dakikada Dikili'ye varıyorsunuz.

İzmir'li gençlerin rağbet ettikleri yerlerden biri. Bir de Bergama'yı gezmeye gelen yabancı turistlerin, bir geceden fazla konaklıyorlarsa deniz için uğradıkları sahil. Deniz yoluyla gelenlerin de giriş kapısı. Antik çağda da böyleymiş, Pergamon'un limanıymış.

İlçe sadece deniz değil kaplıcalar için de ziyaret ediliyor. Dikili kaplıcaları yanında Bademli ve Nebiler kaplıca ve ılıcaları var. Bergama'dan gelirken yol ayrımına yakın Kaletepe üzerinde Aterneus antik kentinin kalıntıları var.

Dikili'nin en büyük şanssızlığı da kuzeye doğru uzanan sahilinin nerede bir deniz kıyısı bulsa yazlık ev yapmaya meraklı yurttaşlarımızın dalgalar halinde gelen taarruzu ile sıkış tıkış bir mahalleye benzetilmiş olmasıdır.

ÇANDARLI

Çandarlı aynı adlı körfezin kıyısına kurulmuştur. Bergama İzmir yolundan veya Dikili üzerinden ulaşılabilir. Bu ikinci yol kışın kullanılmamalıdır.

Denizde, hemen karşıdaki küçük adasıyla çevredeki yazlıkları saymazsanız köy havasını koruyan bir yerleşimdir. Köyün balıkçıları yanında amatör balıkçıların da rağbet ettiği körfez iyi balık verir.

Çandarlı'nın 13 veya 14. yy'da Ceneviz şovalyeleri tarafından inşa edilmiş kalesi ülkemizin en iyi korunmuş durumdaki kalelerinden birisidir. Daha sonra Türkler'in iki kez onardığı kale son olarak 1955'de aslına uygun olarak restore edilmiştir. Kalede Hellenistik Çağ surlarından kalmış taşların kullanıldığı görülmektedir.

Çandarlı'daki antik Pitane kentinde Prof. Ekrem Akurgal tarafından yapılmış kazılarda çok sayıda güzel seramik örneği bulunmuştur. Pitane'de bulunan eserler İstanbul, İzmir ve Bergama müzelerindedir.

ALİAĞA

Körfezin güneyinde yer alan Ali ağa petrol rafinerisi ile gemi söküm tesisleri Foça'dan Dikili'ye kadar bütün körfezi kirletiyor. İzmir ve çevresindeki çevre dostlarının mücadeleleri yıllardır sürmektedir.

Aliağa Rafinerisi'ni Bergama yönüne doğru geçince iki km. sonra solunuzda küçücük bir tabelada “KYME” yazısını göreceksiniz. Sola toprak yola girip bir kaç yüz metre ilerlediğinizde sağınızda kalan tepe antik Kyme kentinin bulunduğu yerdir. Bir bekçisi bulunan ve özel izin

alınmadan gezilemeyen ören yerinde, bu şansı yakalarsanız antik kenti ayağınızın altında, elinizle eşeleseniz ortaya çıkarabileceğiniz yakınlıkta hissedersiniz. Ön kazıların 1981'de yapıldığı Kyme'nin önümüzdeki yıllarda günışığına çıkmış halini göreceğinizi umut ederek tepenin arka tarafına yürüyün. Orası deniz. “Nefis bir körfez manzarası” göreceğinizi umarken gemi söküm tesislerinin bir hayaleti andıran görüntüsü ile hayal kırıklığına uğrayacaksınız.

Kyme gibi henüz arkeolojik kazıları tamamlanıp ortaya çıkarılmamış ören yerleri o kadar çok ki, insan şaşırmadan edemiyor. Bu eserler ortaya çıkarılsa da ülkemizin tarihi zenginliğine yeni zenginlikler eklense, diye düşünüyorsunuz. Ancak bu iş oldukça pahalıya maloluyor ve Türkiye böyle şeylere para ayırmıyor. Ören yerlerimiz, yer altındaki antik kentlerimiz de yabancı üniversitelerin, müzelerin veya vakıf benzeri kuruluşların buralarda yapılacak kazıları desteklemesini tevekkülle bekliyor.

Yürürken ayağınızın altında çıtırdayan kiremit, kap kacak kırıklarının, taş parçalarının ikibin küsur Yyıldır orada durduğunu bilmek çok tuhaf bir duygu yaratıyor.

Son yıllardaki kazılarda ele geçen buluntuları Bergama Müzesi'nde, daha önceki güzel terrakotta heykelcikleri İstanbul Arkeoloji ve Paris Louvre Müzesi'nde bulunmaktadır. MYRNA Çandarlı Körfezi'nin son koyunda, Kocaçay ağzındadır. Kent iki tepe üzerinde uzanmaktadır.

MENEMEN

Menemen tarih açısından Kubilay'ın ölümüyle sonuçlanan ayaklanma ile hatırlanır. Kubilay'ın anısına 1933'de dikilen anıt yanında İzmir yolu üzerinde dizilen çok sayıdaki testicileri ile de tanınır. En güzel testiler, saksılar Menemen'de yapılır. Bir de yoğurdu ünlüdür ki çatalla yenir.

Menemen'in hemen kuzeyinde Buruncuk'ta bulunan Larisa antik kentinde 1902'de başlayan, sonra 1932 - 1934 arasında sürdürülen kazılar Batı Anadolu'daki araştırmaların en verimlilerinden biri olmuş. Arkaik döneme ait mimari parçalar İzmir Müzesi, seramik buluntular ile terrakotta kaplamalar ise İstanbul Arkeoloji Müzesi'ndedir.

MUDANYA GEZİ REHBERİ - BURSA

BURSA / MUDANYA

Mudanya'da bir çok eski yapı zamana karşı siremmeye calısıyor fa/ffaj. Eski Rum köyü Trilye (Zeytinbağı) tümüyle koruma alimdaki bir bahka köyü (yanda),

gede eski Mudanya'yı gezebilirsiniz. Tabii eski evlerin arasına ksma gibi saplanmış zevksiz yeni yapıları da ne yazık ki göreceksiniz. Sağından solundan tecavüze uğramış da olsa geçmişi yansıtan semtte dolaşmak keyifli oluyor.

Mudanya bir sahil kasabası ama denize girmek isterseniz biraz daha yol katetmeniz gerekecek. Kıyıdan batıya doğru uzanan yol 7 km. sonra eski Rum yerleşimleri olan Siye'ye (Kumyaka) ve 11 km. sonra Trilye'ye (Zeytinbağ) çıkıyor. Siye'nin çarşaf böreği ve cevizli lokumu meşhur. Trilye eskiden ipekböceği yetiştirirmiş, zeytinlerin ilaçlanması ile ipekböceği bir arada olmamış, dutları söküp kerestesinden kayık yapmışlar, şimdilerde balıkçılık ve zeytincilik yapıyorlar. Trilye zeytini sofralık zeytinlerin en iyilerinden. Rumlar zamanında elli kadar yağhane varmış, günümüzde birkaçı faal durumda.

Harap durumdaki eski okul binasında bir zamanlar Kıbrıs Cumhurbaşkanı olan Piskopos Makarios'un okuduğunu anlatıyorlar. SİT alanı ilan edilen köyün halkı mübadelede Selanik'ten gelmiş. Eskiyen evlerini yıkıp geniş geniş yeni evler yapamadıkları için bu işe biraz kızgınlar. Eski evleri yıkıp yerine yenilerini yapmakta gecikenler, koruma bilinci gelişip de köy SİT alanı ilan edilince, artık bir zamanlar sorgusuz sualsiz yaptıkları bu yıkıcılığa sınır getirilmesini bir türlü içlerine sindiremiyorlar. 

Bölgede iyi balık çıkıyor. Rivayet ediliyor ki tarihin eski zamanlarında

müthiş bir balık yatağıymış ve burada tutulan barbunlar Doğu Roma İmparatorunun sofrasına kadar gidermiş. Şimdi öyle bol değilse de kıyıdaki balıkçı lokantalarında taze ve nisbeten ucuz balık yemek gene de mümkün. Balıkçılar Karadeniz'in Sürmene'sinden gelip yerleşmişler. Hani Lazın topalını Kanada'da görüp ne aradığını sormuşlar da “Topal ayağımla anca buraya kadar gelebildim,” demiş ya o misal. Yazlıklar çoğalıp balıklar azaldıkça fiyatlar da yükseliyor.

Köydeki Fatih Camisi eski St. Stephanos Kilisesi'nden çevrilmiş. Kemerli Kilise denilen Panagia Pantobalissa Kilisesi ve manastırlar gezilebiliyor.

Mudanya'da konaklamayıp da Balıkesir yönüne devam etmek isteyenler Zeytinibağ'da kıyıdan ayrılan yolu izleyip Bursa - Balıkesir yolunun 40. km'sine çıkabilirler.

MUDANYA ULAŞIM

İstanbul'dan Bursa yolunu izleyip Gemlik'i 5 Km. geçince sağa ayrılan yolla veya Bursa üzerinden Mudanya'ya ulaşılabiliyor. İstanbul'dan yolcu vapuru ve feribotla da ulaşım sağlanıyor. Bursa - Gemlik arası 25 Km. İstanbul üzerinden geliyorsanız Gemlik'ten sonra dönen yolu seçin, biraz dar ve virajlı ama güzel bir manzara size eşlik edecek, hem de daha az benzin yakacaksınız.

RİVA - POYRAZKÖY

 RİVA REHBERİ

Karadeniz kıyısında, Anadolu Feneri ile Şile arasında kalan Riva'nın (yeni adı Çayağzı), Avrupa yakasındaki Kilyos ve Asya yakasındaki Şile gibi yerlere göre daha az kalabalık, geniş ve uzun bir kumsalı bulunmaktadır. Kumsalın bir bölümü askeri bölge ve geçilemiyor.

Çevrede küçük koylar, açıklarda ise adacıklar görülüyor. Plajda kabin, çevrede ve dere kenarında kahveler bulunuyor. Konaklamak isteyenler küçük otel ve pansiyonlardan yararlanabilirler.

Tepedeki Riva kalesi harap durumda. Kalenin kimler tarafından yapıldığı kesin olarak bilinmiyor ama büyük olasılıkla Boğaz'a yapılacak bir saldırıyı önlemek ve bu sahil bölgesini güvenlik altına almak amacıyla inşa edilmiş. Tarihi Bizans öncesine uzanan Riva'nın bu yüzyıl başında nüfusunun çoğunluğu Rum imiş. 1. Dünya Savaşı sırasında boşaltılmış ve sonra Karadeniz'den gelen göçmenler yerleşmişler.

Riva'nın güzelliği, yalnızca denizi ve kumsalıyla sınırlı değil. Riva deresi, yemyeşil bir vadi boyunca akıyor ve buradan denize dökülüyor. Genişliği yer yer 10 metreye ulaşan dere balık avcılığı için uygun. Dereden sazan ve yayın balığı çıkıyor. Ayrıca Riva Çayı üzerinde kayık kiralanarak gezinti yapılabilir.

Dere boyunca ve Riva'ya yaklaştıkça, dere kenarında küçük lokantalar ve piknik yerleri bulabilirsiniz. İsterseniz yanınızda getirdiğiniz yiyecekleri mangal ve içecek bir şeyler isteyerek yiyebilir, isterseniz tüm ihtiyacınızı oradan karşılayabilirsiniz.

POYRAZKÖY

Boğaz'ın Anadolu yakasında, Karadeniz'e en yakın yerleşimlerden biridir Poyrazköy. Fazla kalabalık olmayan köy, tepeye kurulmuş. Köye girmeden sola, Poyrazköy plajına yol ayrılıyor. Plaj, fazla büyük olmayan bir kumsal ve çevresindeki irili ufaklı tesislerden oluşuyor. 

Soyunma kabinleri, lokanta ve kahveler var. Poyrazköy, rüzgara ve akıntıya karşı korunaklı bir koy olduğu için, tekne ve yatların demirlemesi için uygun. Özellikle yazın tatil günlerinde koy teknelerle doluyor. Yat sahipleri, ya da biraraya gelip tekne tutanlar denize girmek için nispeten temiz olan Poyrazköy'ü seçiyorlar. Poyrazköy'ün çevresi bir süre öncesine kadar askeri alanla çevriliydi. Askeri alan, köye girişi engellemiyordu ama Beykoz - Poyrazköy yolu üzerindeki sık ormanlık alanda durmayı ve piknik yapmayı yasaklıyordu. Yasak kalkınca yol boyu piknikçilerin akınına uğradı. Geçen yıl da piknik ateşinden çok büyük bir yangın çıktı. Çevreyi tahrip etmeden yararlanmayı ne zaman öğreneceğiz acaba? İnsanın keşke yasak devam etseydi diyesi geliyor.