Milas'ın Renkleri

İlkçağ'da mermerleriyle ünlü kent Milas, şimdi apartmanlarıyla göz dolduruyor . Görmezliğe gelmek mümkün değil. Bir zamanlar, Bod­rum'a giden çevre yolunun sol tarafı, uçsuz bucaksız Milas Ovası'ydı. Ovaya, apartmanlar dikildi, çiftçi sonunda kendine ekecek başka toprak aradı. Daha ne kadar Milas, bir ovası olduğunu iddia edecek, bunu tahmin etmek zor. Oysa, Atatürk Bulvarı'nda, Milaslı ağala­rın Ege adalarından gelen Macar ustalara yaptırdıkları renkli Macar Evleri'ni görünce, başka bir Milas hayal ediyorum . Tabakhane Caddesi 11 numarada, yıkılmak üzerede ol­sa da, o daracık sokakta heybetle duran ev­deki ince zevki fark edebiliyor, Milas'ın geç­mişinde, görünenden çok farklı bir zenginlik sakladığını düşünüyorum.

Milas'ın zenginliği, insanlarıydı. Bir dönem, Yahudiler, Rumlar ve Ermeniler burada Türk­lerle bir arada yaşadı. Milas'ın merkezinde, Yahudilerin havraları, evleri, dükkanları, 1950'Iere kadar da nüfusu bine ulaşan bir cemaatleri vardı. Bugün Milas'ta tek bir Ya­hudi bile yaşamıyor. Ancak insan çeşitliliği hala var. Milas'ın civar köylerinde, davul ve zurnadaki yetenekleri herkesçe bilinen Kıpti­ler yaşıyor. Kıptiler civardaki ve hatta Bod­rum'daki ya da Muğla'daki düğünlere çağrı­lıyorlar. Ayrıca, kendilerine "Araplar" diyen Milaslılar, kerestecilik yapan Tahtacı Alevner ve doğudan gelenler, Milas'ın geçmişteki renkliliğinin bir devamı gibi...