Önceleri, bölge sakinlerine daha güvenli bir ortam ve daha fazla mahremiyet sağlamak amacıyla bu meydanlarda başında nöbetçiler in beklediği kapılar bulunurdu . Bahçelere yalnızca burada oturanlar bahçelere erişebilirdi, bu gelenek hala pek çok meydanda uygulanmaktadır. Satıcılar arka tarafta at ahırlarının bulunduğu yerde ki kapıları kullanırlardı. Kömür evin önüne getirilir, ancak binanın dış yüzeyinin kirlenmesini önlemek için deliklerinden içeri akıtılırdı.
Bugün de kaldırımlarda üzeri metal kapaklarla kapalı bu kömür deliklerini görebilirsiniz. Londra'nın 19. yüzyılda çılgınca genişlediği dönemde meydanlar oldukça popülerdi. lslington'ın 18. yüzyıldan kalma terasları 1800 yılı civarında önceleri Canonbury Square'le, daha sonra da Barnsbury'nin daha az gösterişli meydanlarıyla birleştirildi.
Aynı dönemde bambaşka ve gösterişli bir üslupta Belgravia inşa ediliyordu . Thomas Cubitt'in imar planının merkezinde yer alan son derece büyük ve gösterişli Belgravia Square'in inşasına 1825'te başlandı. Dört köşesinde malikanelerin bulunduğu, sütunlarla bezeli bu meydanda teraslar yerden dört kat yüksekliktedir. George Basevi ile birlikte çalışan Cubin, binaların cephelerini, yükseklik ve süslemelerini farklılaştırarak evlere ayrıcalık kazandırmıştır
Georgian üslubundaki meydan anlayışı artık terk edilmiş olsa da, özgünlük arayışı, meydanların yeniden rağbet görmesini sağladı. Eaton Square bir zafer yolunu andırırken, Chester Square uzun ve dar yapısıyla samimi bir mekan oluşturur.
Laclbroke Square'in İtalyan tarzı evleri Londra' nın en büyük müstakil bahçeler ine bakar. 20. yüzyılın sonlarında Chelsea Harbour ve Broadgate'deki toplu konutlarda da meydanlar sıkça tercih edilmiştir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder